Hyperseksualiteit is een mooie term voor zeer frequent of plotseling verhoogde seksuele driften of seksuele activiteit.
Het wordt meestal geassocieerd met verminderde seksuele remmingen.
Hoewel dit kan worden veroorzaakt door bepaalde medische aandoeningen of medicijnen, is in de meeste gevallen de oorzaak onbekend……
Medische aandoeningen zoals bipolariteit kunnen aanleiding geven tot hyperseksualiteit. Ook alcohol, drugs en andere medicijnen kunnen van invloed zijn op sociale en seksuele remmingen.
Hyperseksualiteit wordt in de populaire media vaak benaderd als ‘verslaving’, maar in de wetenschap wordt het ook bezien vanuit compulsieve en impulsief gedragsmodellen.
Het verschijnsel is relatief zeldzaam, maar door meer openheid lijkt het steeds vaker voor te komen. In de media worden mannen als Strauss Kahn en Arnold Schwarzenegger in een adem genoemd met deze stoornis…
In de International Classification of Diseases (ICD-10) van de Wereld Gezondheid Organisatie valt hyperseksualiteit onder het kopje: ‘Buitensporige seksuele Drive’. Bij mannen heet dit satyriasis bij vrouwen nymfomanie. Hieraan verwant is de categorie ‘Buitensporige masturbatie’.
Alfred Kinsey (1948) vond in zijn uitgebreide onderzoek naar de menselijke seksualiteit dat 0,2% van de populatie meer dan 21 maal per week een orgasme bereikt. Zit je aan dat aantal, dan ben je dus wel overenthousiast bezig…
Toch hoef je niet perse een stoornis te hebben als je vaak klaarkomt. In de psychiatrie is pas sprake van een stoornis als je dagelijks functioneren ‘gestoord’ wordt en als er sprake is van structureel lijden.
Een nieuwsuitzending over hyperseksualiteit.
Lees ook:Erectieproblemen ‘groeien’ al naar gelang man meer medicijnen slikt
Lees ook:ZEMBLA: is geen zin in seks een ‘stoornis’?
Lees ook:Dames entre nous: het verschil tussen vaginitus en vaginose
Lees ook:3% van de vrouwen is hyperseksueel
Lees ook:Jongere mensen met seksuele problemen vinden dit veel zwaarder dan ouderen